استفادة صحیح از منابع نفتی کشور، به منظور افزایش طول عمر آنها و برخورداری نسلهای آینده از این ذخایر خدادادی، ایجاب می‌کند تا با مدیریت صحیح این منابع آشنا شویم. از نکات قابل توجه در مدیریت مخازن، اتخاذ روشهایی برای حفظ و صیانت مخزن، بالابردن راندمان تولید و سعی بر نگه داشتن آن در حد مطلوب در طول زمان میباشد. بدین منظور، آشنایی با روشهای ازدیاد برداشت از مخازن نفتی، بستری برای انعکاس نظرات کارشناسان کشور به منظور ارائه راه حلهای مناسب در بهبود عملکرد مخازن نفتی ایجاد شود
مهمترین نیروهای موجود در مخازن که نفت به کمک آن به‌طور طبیعی جریان مییابد، عبارتند از:
1- نیروی حاصل از فشار گاز حل شده در نفت
2- نیروی حاصل از فشار گاز جمع‌شده در قسمت بالای کلاهک
3- فشار هیدرواستاتیک سفرة آب مخزن که در زیر ستون نفت قرار گرفته است
4- نیروی دیگری که برخی مخازن دارای ستون نفت بسیار مرتفع برای تولید طبیعی از آن بهره میبرند، نیروی ریزش ثقلی است.
سهم مشارکت هر یک از این نیروها در رانش نفت متفاوت است و به وضعیت ساختمانی و زمین‌شناسی سنگ مخزن و خواص فیزیکی و ترمودینامیکی سیالهای موجود در مخزن بستگی دارد. در مقابل این نیروها، نیروهای مخالفی سبب محبوس نگه داشتن یا ایجاد تنگنا در بازیابی نفت میشوند که مهمترین این نیروها، نیروی فشار موئینگی سنگ مخزن و نیروی اصطکاک حاصل از حرکت سیال در درون خلل و فرج سنگ مخزن تا ته چاه است. برای استحصال و بازیافت کامل نفت، باید چنان نیرویی در اعماق مخزن وجود داشته باشد که بتواند علاوه بر غلبه بر نیروهای مخالف، موجب رانش نفت به سمت بالا گردد.
بطور کلی می توان گفت ازدیاد برداشت عبارتست از :
شامل همه روشهایی که منجر به افزایش برداشت نفت می شود.
به همین دلیل از روشهایی تحت عنوان "روشهای ازدیاد برداشت" برای بالابردن تولید از مخزن نفتی استفاده میشود. معمولا 30 درصد از نفت به‌طور طبیعی از مخزن برداشت میگردد و 70 درصد آن نیاز‌مند بکارگیری برخی روشهای ازدیاد برداشت میباشد.
روشهای به‌کار رفته جهت افزایش بازده عبارتند از :
1- تزریق گاز
2- تزریق آب
3- تزریق متناوب آب و گاز
4- روش حرارتی
5- تزریق فوم و ژلهای پلیمری
6- استفاده از مواد شیمیایی کاهش‌دهندة نیروی کشش سطحی
7- استفاده از روش میکروبی(M.E.O.R.)
خانه مهندسی نفت
" گامی تخصصی بسوی اشتغال در صنعت نفت کشور "
